Nou daar is ie dan hoor me bevallingsverhaal..
het begon op 1 aug om 7:15 werd wakker met veel pijn en misselijkheid..
en moest zo nodig naar de wc om te poepen (sorry)
dacht nog even dat ik een buikgriep had ofzo, vanwege de buikpijn en omdat ik daardoor misselijk was.
maarja toen kwam het dus al om de 6 minuten, en het werd steeds erger.
ik ben toen terug in bed gegaan, en me partner wakker gemaakt, en fluisterde dat het begon en of hij het wou timen.. maar hij viel weer in slaap dus had er toen niks aan haha.
na een paar uurtjes, werd het heftiger en belde ik de verloskundige (de weeen kwamen toen om de 5 minuten)
ze zou toen om kwart voor 12 bij ons zijn. toen ze ging kijken voor ontsluiting zat ik op 2 cm het ging dus de goede kant op voor het begin. en zou 3 uur later weer terug komen.
de weeen werden steeds pijnlijker .. dus het wist zeker dat het een stuk was opgeschoten!
om kwart voor 3 was ze er weer.. 2 cm !! nee he het schoot niet op! ze was er niet blij mee dat me lichaam niet meer ontsluiting maakten terwijl de weeen heftiger werden. dus ging ze me strippen (alles behalve fijn als je ondertussen een wee hebt!)
3 uur later zou ze weer terug komen.. (om 6 uur) en ook toen weer 2 cm!!
ik trok het echt slecht toen en de weeen kon ik ook echt slechter opvangen..
het ging nu om de 3 minuten! om 10 uur zou er een andere verloskundige komen.. en mocht kiezen of ik door wou naar het ziekenhuis daar een spuitje krijgen zodat ik daar wat kon rusten. of een zware slaappil krijgen en thuis blijven.. nou dan was ik toch liever thuis, om 10 uur had ik 2 cm een een paar mm ontsluiting (WAT EEN TEGENVALLER!!)
slaappil ingenomen en was doodmoe, en de weeen waren zo pijnlijk!
uiteraard hielp de pil niks slapen werd em alles behalve dat.
half 3 ik trok het niet meer en heb de verloskundige weer gebeld.
en weer gekeken 3 cm... ze vertelde me dat ik het best toch naar het ziekenhuis kon gaan daar proberen te rusten en zodat ze me morgen alsnog konden inleiden..
ik ben toen naar woerden ziekenhuis gegaan. en na een half uur aan de ctg scan te hebben gelegen. en kreeg toen een spuit in me been wat dan 4/5 uurtjes zou werken en vertelde ze me dat ze om 8 uur s'ochtends zouden komen kijken, en vanaf daar we gingen kijken wat ze gingen doen. want wat rust en energie zou de ontsluiting ook wel helpen volgens haar.
het was 5 uur toen ik daar in bed lag. en ik werd heerlijk duf van dat spul en heel rustig, en kon zo makkelijk de weeen daardoor opvangen dat ik ook nog kon slapen wel werd ik steeds wakker om de zoveel minuut maar had er echt energie van gekregen.. hellaas om kwart over 6 verging ik weer van de pijn en heb lekker lang onder de douche gezeten. inmiddels was het half 8 dus maakte Robin wakker.
al snel kwam er iemand langs voor een ontbijtje, wat er uitstekend naar binnen ging.
nog geen 5 min later kwam er een verloskundige binnen die nogal direct was (heerlijk geen gelul eromheen)
broek uit en ga maar liggen, dus met wat moeite gedaan.. en ja hoor 6 cm! YESS
Robin ondertussen nog een hap van zn brood en ze zegt oke ik ga nu je vliezen breken en zet een draadje op zn hooftje voor zijn hartslag. en er zou nog iemand langs komen die me zou komen inleiden.. ze was weg en we zaten nog van huh wat gebeurde er ineens haha
de weeen werden heftig en er kwam alvast iemand langs om te komen kijken hoe het ging en om me infuus alvast aan te leggen.. ze zat te kijken en belde de verloskundige nog een keer of ik wel ingeleid moest worden want de weeen gingen wel heel snel.. maar ze zei ja hoor het schiet niet op anders met de aantal cm..
dus ik al met moeite de weeen weg puffen zover dat ging.. totdat ik werd ingeleid na 5 min trok ik het niet meer! kneep in de rand van het bed, en kon alleen maar huilen van de pijn, ik robin roepen bel ze nu voor die morfine die er allang zou zijn! dus ze kwam eraan en zegt ik ga nu met de gynocoloog overleggen en kom ik met de morfine aan. nog geen 3 minuten later, roepte ik, ik moet poepen ik moet poepen, dus roepte robin weer op de knop te drukken. dus ze kwam er weer aan..
ik zeg ik moet poepen! zegt ze nee lijkt me niet hoor maar we gaan wel even kijken, 9 cm!
Het is 09:50 en ze zegt probeer maar een beetje naar me vinger te persen dus ik deed dat, en ja hoor 10 cm! we moesten gelijk door! Na veel persen werd onze zoon om 10:16 Michel geboren dus binnen een half uur was hij op de wereld!
ik was niet ingeknipt en ook niet uitgescheurd, en kwam er vanaf met een paar schaafwondjes.
onze mooie zoontje deed het zo goed dat we al om half 1 naar huis mochten!
uiteraard staan de foto's op me profiel
reacties (0)